Regija Trnova kroz istoriju
Ostaci brušenog kamena iz mlađeg paleolita, nađeni u pećini Ruda glavica, oko kilometar udaljenoj od centra Trnova, svjedoče da su ovde ljudi bili i u prastarim vremenima.Ta istraživanja su pokazala da su paleolitski lovci navraćali u ovu pećinu, što svjedoči da su još u starijem kamenom dobu ljudi živjeli u ovim krajevima.
Butmirska kultura iz mlađeg doba ,kretala se ovim krajevima i koristila kamen za pravljenje oruđa,ukrasa i slično od kojih su neki i dan danas izloženi u Zemaljskom muzeju u Sarajevu.Karavanski putevi vodili su sa juga preko Trnova ka Srednjoj Bosni.Smatra se da su najstarija plemena ovih prostora bili Tračani, a u kasnijim vremenima,nakon dolaska Ilira, ovo područje naseljavali su Desitijati, jedno od najznačajnijih ilirskih plemena.
Osvajački pohodi rimske imperije nisu zaobišli ni ovo područje, pa su plemena Ilira potpala pod vlast Rimljana.U rimsko doba ,značajni karavanski putevi vodili su preko Trnova ka jugu. Dolazak Slovenskih naroda na ove prostore obilježio je period kulturno istorijskih promjena.Od plemena Slovena i ranijih plemena koja su naseljavala ove prostore,formiraju se prve župe,što će kasnije prerasti u države srednjovjekovne Bosne.
Da je na području Trnova postojao buran srednjovjekovni život svedoče brojne nekropole stećaka, koje datiraju iz 14. i 15. vijeka.Najznačajniji se nalaze u selima Šabići ,Delijaš,Umoljani i Prečani.Dolazak Turske imperije na ove prostore označio je buran istorijski period trnovskog područja.Ove krajeve su pored domaćeg stanovništva počeli naseljavati novi stanovnici uglavnom iz Hercegovine i Crne Gore,koji su pod progonom birali ugodnija područja za život.
Prvi pisani tragovi o Trnovu datiraju iz turskih popisa stanovništva 1455.godine u Vrhbosni (današnje Sarajevo sa širom okolinom) koju su Turci osvojili 1436. Godine. Srednjovjekovna pravoslavna crkva u Trnovu, koja se nalazila na uzvišenju Crkvice, porušena je po njihovom dolasku. Godine 1565.oni i islamizirani domicilni hrišćani podigli su prvu drvenu džamiju u Trnovu.
Dolaskom Austro-Ugarske u Bosnu i Hercegovinu i izgradnjom puta Sarajevo-Trnovo-Kalinovik-Ulog-Nevesinje, osamdesetih godina 19.vjeka Trnovo dobija na strateškom značaju. Ovde su podižu vojna kasarna, ambulanta, pravoslavna crkva (1886.), hotel, žandarmerijska stanica, male pilane za preradu drveta.
Prvu narodnu četverorazrednu osnovnu školu u Trnovu izgradile su i otvorile austrougarske vlasti 1889.godine. Ta školska zgrada u svojim prvobitnim gabaritima postoji i danas a to je administrativna zgrada opštine Trnovo.
Stvaranjem kraljevine SHS kasnije kraljevine Jugoslavije,nakon Prvog svjetskog rata, nastavlja se razvoj područja Trnova,broj stanovnika se povećava,ali i dalje je ovo područje uglavnom orijentisano na poljoprivredu i stočarstvo.
Početak Drugog svjetskog rata označava veliko stradanje stanovnika ovog kraja.Stalna previranja na frontu uticala su da Trnovo često pada pod neprijateljsku vlast i ponovo se oslobađa.Konačno oslobođenje Trnova od njemačke okupacije dogodilo se 4.aprila 1945.godine.Tada u porušenom i osiromašenom mjestu počinje da se rađa ponovni život i Trnovo vremenom postaje industrijsko naselje, sa svojom hidrocentralom, fabrikama i sve većim brojem stanovnika.
Period 1945-1992. obilježio je i najveći napredak u urbanizaciji i industrijalizaciji ovog područja. Značajno je pomenuti da su Olimpijske igre 1984.,čiji je domaćin bilo Sarajevo, većinom održane na borilištima na području Trnova (Bjelašnica,Igman,Jahorina).