Rijeke
Trnovo obiluje izuzetno čistim izvorima pitke vode, riječnim tokovima Željeznice, Rakitnice, Crne Rijeke, Bijele Rijeke te potocima Ljuštra i Širokarka,Lukavac,studeni potok I mnogi drugi.Izvor rijeke Bistrice takođe pripada Trnovu.
Na teritoriji Trnova je vododjelnica Jadranskog i Crnomorskog sliva. Vode Željeznice, Crne i Bijele Rijeke teku prema Crnom moru, a Rakitnica se ulijeva u Neretvu cijim koritom otice u Jadranskom more. Na svom putu provlaci se živopisnim kanjonom dužine 20km cija netaknuta priroda predstavlja pravu turisticku atrakciju za rijetke posjetioce.
Rakitnica
Rijeka Rakitnica je jedna od najvećih pritoka Neretve. Rakitnica je stvorila 26 km dug, neravan, prekrasan kanjon, koji razdvaja Bjelasnicu i Visočicu, pružajući se do jugoistoka Sarajeva. Kanjon rijeke Rakitnice je jedan od najdubljih klanaca Evrope, morfološki fenomen i idilično čudo divlje prirode, udaljeno samo 30 km od Sarajeva.
Cijelokupna dužina kanjona Rakitnice je stanište endemskih vrsta flora i faune. Početak kanjona Rakitnice se nalazi na nadmorskoj visini od 1120 metara, a njeno ušće u Neretvu je na nadmorskoj visini od 320 metara.
Zahvaljujući svojoj jedinstvenoj ljepoti i teškoj pristupačnosti, rijeka Rakitnica predstavlja pravi izazov za planinare, apliniste, ribolovce, ali i zaljubljenike u netaknutu i divlju prirodu. Medvjedi, vukovi, divlji veprovi, lisice i divlje koze nalaze svoje sklonište u ovom teško pristupačnom kanjonu nesvakidašnje ljepote.
32 vrste endemskih biljaka, cvjetova i drveća živi u ovom majušnom regionu Dinarskih Alpa. Kristalno čista voda Rakitnice, koju napajaju planinski potoci je pogodna za piće duž čitavog kanjona. Rakitnicu je moguće posjetiti i istraživati u periodu od maja do oktobra, turama koje polaze iz Sarajeva ili sa Olimpijskog centra na Bjelašnici. Maj i oktobar su za upoznavanje Rakitnice i njenih veličanstvenih vodopada najbolji period u godini.
Željeznica
Dužina rijeke Željeznice od svog izvora do ušća u rijeku Bosnu je oko 40 kilometera. Željeznica je prirodni fenomen je po tome što ne teče od svog izvora prema izlazu iz Godinjske pećine, već ponire u kamenu utrobu i pojavljuje se pedesetak metara niže. Željeznica nastaje od Godinjskog i Hrasničkog potoka.
Oba potoka izviru u podnožju planine Treskavice i spajaju se kod naselja Turovi.Njene veće pritoke su Crna Rijeka koja izvire ispod obronaka Jahorine i Trebevića, a u Željeznicu se ulijeva kod Trnova, rijeka Bijela koja je desna pritoka rijeke Željeznice, a izvire ispod obronaka Jahorine i Trebevića. Rijeka Bijela se u Željeznicu ulijeva kod naselja Kijevo. Pritoka Željeznice je i Kasindolski potok.
Probijajući se kroz vrletni kanjon, između stijena mjestimično, kao kroz iglene uši, pokazuje koliko je moćna ova divlja ljepotica. U vrijeme topljenja snijega i većih padavina Željeznica izvire i izbija iz Godinjske pećine, dok u sušnim periodima njen izvor je u samoj pećini dugoj oko 150 metara.
Zanimljivo je da od izvora ne teče prema izlazu, već u pećinu u kojoj ponire u bezdan i izbija pedesetak metara podno ulaza u pećinu, u kojoj se kriju jezerce i bogat pećinski nakit. Gornji ulaz je uvijek suv i pristupačan. Kilometar niže voda se obrušava niz okomitu stijenu praveći čudesno lijep vodopad “Kace”, pored kojeg su nekada gradili mlinovi.
Do Kazana, veličanstvenog mjesta na ovoj rijeci, Željeznica teče sama, a onda joj se pridružuju vode potoka: Klesnog, Bjelatovca, Hrasničkog i potoka Dugi Do. U tjeskobnom kanjonu dugom oko 150 metara, probijajući se kroz krečnjačku gredu voda je izdubila okrugla udubljenja slična kazanima. Voda u njima previre i pjeni kao da ključa. Otuda naziv “Kazani”, koji su do rata bili pod zaštitom države kao prirodna rijetkost.
Crna rijeka
Crna rijeka je pritoka Željeznice koja izvire ispod obronaka Jahorine i Trebevića. Voda rijeke je izuzetno čista I bogata ribom. Planirano njeno iskorištenje u svrhu opskrbe Sarajeva vodom za piće, izgradnjom brane i postrojenja te priključenjem na vodovodnu mrežu.
Bijela rijeka
Rijeka Bijela nastaje od dva veća potoka koji izviru kod sela Dujmovići, te Ledićkog potoka čiji izvor se zove Zbišće a nalazi se u Ledićima podno vododjelnice Hojte. Daljim tokom prolazi kroz vrlo živopisan kanjon koji čine sa lijeve strane Pović i Gradac a sa desne Lučevik. U Željeznicu se ulijeva u mjestu Sastavci u Kijevu. Bistra planinska rječica izuzetno bogata autohtonom potočnom pastrmkom.
Jezera
Poseban ukras Treskavice su njena prekrasna glacijalna jezera, koja predstavljaju najizrazitije tragove ledenog doba na ovoj planini. Jezera predstavljaju pravu prirodnu rijetkost i planinarsku atrakciju, a nalaze se iznad 1500 m nadmorske visine. Glacijalna jezera na predstavljaju vrijedne ekosisteme sa specifičnom florom i faunom.
Prvi je ova jezera uveo u literature Ginter Bek, a 1897-1899.godine. Njegove navode je proširio I dokumentovao Jovan Cvijić,najznačajniji geograf naših prostora.Još od tada, ova jezera se u narodu prepoznaju kao “gorske oči”.
Krajem pedesetih godina ova jezera su vještački poribljena, ali je eksperiment uspio samo u Velikom jezeru, u kojem ima ribe pastrmke. Veliko jezero je najveće i najljepše) nalazi se na nadmorskoj visini od 1548 m. Kristalno čista jezerska voda i nedirnuta okolina nude nezaboravne trenutke, posebno u vrelim ljetnim danima, mada i u ostalim godišnjim dobima ljepota i atraktivnost jezera nije ništa manja.
Planina Treskavica ima oko 365 vrela i 10 jezera.Jezera na Treskavici su:
- Veliko jezero (300×150, 1548 mnv)
- Crno jezero (150×100, 1675 mnv)
- Bijelo jezero (140×70, 1703 mnv)
- Platno, Malo ili Blatno jezero (80×30, 1580 mnv)
- Trokunsko jezero
- Jezero pod zubima (Zmijsko jezero)
- Jezero na Turovstanu
Vještačko jezero Javorov do
Vještačko jezero Javorov do napravljeno je 2010. godine u prirodnoj vrtači. Prečnik jezera je 25m, a dubina 2-2,5 m. Napojeno je vodom sa uzvišenja Hojta. Izletište Javorov do locirano je na nadmorskoj visini od 1.300 do 1.345 m. Svojim prirodnim ljepotama i bogatstvima pruža mnoštvo mogućnosti za obavljanje razičitih planinarskih i sportskih aktivnosti.
Vještačko jezero Bogatići
Za potrebe hidrocentrale Bogatići 1947. godine je napravljeno vještačko jezero koje je po svojim dimenzijama tada predstavljalo najmanje vještačko jezero u Evropi. Bogato je ribom i omiljeno je mjesto za ribolov građanima sarajevske regije. Nalazi se neposredno pored magistralnog puta Sarajevo–Trnovo–Foča.
Hidroelektrana Bogatići
Na području sela Bogatići, na rijeci Željeznici, nalazi se hidroelektrana Bogatići, prva u BIH. Podaci govore da je još 1934. godine započeto pošumljavanje borovine u zaštitnom pojasu buduće hidrocentrale i njene brane. Godine 1941. pred samo izbijanje Drugog svjetskog rata, inženjer Moris Montiljo je sa saradnicima iz Sarajeva dovezao turbine i te iste godine osposobio za rad hidrocentralu Bogatići, koja je snabdijevala Kijevo,Trnovo i Tošiće električnom energijom. Kada je počeo Drugi svjetski rat, borci kalinovačko-jahorinskog partizanskog odreda sklonili su turbine na sigurnu lokaciju, da bi ih sačuvali.
Nakon završetka rata, omladinskim radnim akcijama, hidrocentrala je ponovo osposobljena i zvanično otvorena 1. maja 1947. godine. Na otvaranju su prisustvovali visoki funkcioneri CKSKJ Boris Kidrič i Đuro Pucar-Stari, a hidrocentrala je dobila ime po najpoznatijem narodnom heroju sa ovog područja – Boriši Kovačeviću.
Mini hidrocentrala Ledići
U selu Ledići, krajem četrdesetih godina dvadesetog vijeka, inženjer Sreten Miovčić je za mještane svog rodnog sela izgradio prvu mini hidrocentralu na području Trnova koja je strujom napajala selo. Ledići su tako postali prvo osvijetljeno mjesto na području trnovske regije.
Sreten je bio prvi školovan čovjek u cijelom trnovskom kraju, podno Treskavice kod Sarajeva. Praktično se sam odškolovao, podučavajući imućnu djecu, i tako završio fakultet i postao građevinski inženjer mnogo prije Drugog svjetskog rata, stičući titulu koja je dugo godina poslije tog rata imala magičan prizvuk nečega što više nije bilo dostižno – „predratni inženjer“. Ni prije ni poslije tog rata nije bio član Komunističke partije ni Saveza komunista. Politikom se nije bavio, a nalazio se na ključnim dužnostima u periodu poslijeratne obnove, uspješno vodeći i završavajući projekte koji su izgledali kao nemoguća misija u tim oskudnim vremenima. Gospodstven, visok i lijep muškarac, strog predavač i ugledan građanin Sarajeva, nikada nije ni magistrirao ni doktorirao, a imao je status redovnog profesora i šefa katedre za drvene konstrukcije na Građevinskom fakultetu u Sarajevu do kraja svog dugog života.
Inženjer Sreten Miovčić (Biografija)
Rodio se 15.02.1912 u Ledićima. Zavrsio Prvu gimnaziju u Sarajevu,a potom upisao Gradjevinski fakultet u Beogradu na kojem je diplomirao 1937. godine. Bio je borac za prava seljaka tokom i nakon II svetskog rata. Zaslužan je za rad na obnovi i izgradnji grada Zenice nakon završetka rata.Bio je glavni inzinjer na nekoliko projekata izgradnje željezničke mreže u bovšoj Jugoslaviji (Brčko- Banovići, Šamac-Sarajevo, Sarajevo-Ploče i Beograd-Bar). Nagradu ZAVNO BiH-a za izuzetan doprinos razvoju SR BiH dobio je 1981. godine. Radio je kao redovni profesor na Građevinskom fakultetu u Sarajevu.
Izvori i vrela
Ono što odlikuje područje Trnova su mnogobrojni izvori pitke, čiste planinske vode. Na svakom koraku, u čistoj i nedirnutoj prirodi, putnik namjernik može da pronađe odmor i osvježenje. Najznačajniji izvori i vrela trnovskog kraja su:
Vrelo Ledićkog potoka Zbišće, vrelo i vodopad na potoku Hrasnici, vrelo Godinjskog potoka, Ušljiva vrela Treskavica, vrela Husremovac, Bobovačka vrela, Konjska vrela Treskavica, Ilijaška vrela Treskavica, Spasovačko vrelo Treskavica, Začina vrela Treskavica, izvor potoka Košuta Jahorina, izvori Crne rijeke, izvori kod sela Ilovice, izvor Studenog potoka, vrelo Gučina, izvori Presjeničkog potoka, vrelo Studenac Presjenica i vrelo Sanabot Dejčići.